Onderweg

Beste allemaal,

Op dit moment ben ik op de terugweg naar Nederland, bennu in Johannesburg. De tijd met Afrikaanse avonturen is omgevlogen! Vanmorgen ben ik weer vertrokken uit Matola, onder begeleiding van 3 kinderen en Dora, een Mozambiquaanse vrijwilligster in het kindertehuis. Ze spreekt Engels dus ik kon met haar regelmatig over van alles en nog wat kletsen. Ze heeft voor me gezongen in het busje naar het vliegveld toe.. kippevel. Ik ga ze missen, die Mozambiquanen met hun bijzondere cultuur.

Waarmee waren we de afgelopen 2,5 weken zoet in het kindertehuis? Spelen met de kinderen, uitzoeken van dozenklerenspeelgoed/.. uit oa Europa(ik geef geen oude rommel -meer- aan een goed doel..). Veel kon direct door naar de container. I was shocked! Verder pleisters plakken, boodschappen doen, avondjes met verschillende leeftijdsgroepen organiseren, kleurplaten ontwerpen. Kerstcadeautjes klaarmaken, brieven voor Nederlandse sponsoren klaarmaken, kerst cadeautjes voor het personeel versieren. En natuurlijk emmers water halen om te douchen, af te wassen en kleren schoon te maken.

De tijd in Mozambique was een echt Afrikaans avontuur met het rijden van een busje door het holst van de nacht, aan en uitgaan van electriciteit, verrast worden door een lopende kraan, dans, muziek en mango's in overvloed. De kinderen kregen zelfsbultjes door het OVERvloedige eten van deze vrucht. Drinken uit dezelfde kop, dagelijks rijst (vaak met bonen) niet vies zijn van een beetje vuil of'geurtjes'..Het heeft ook z'n charme. De kinderen in het tehuis hebben in veel gevallen geen ouders meer en de helft is afhankelijk van medicijnen tegen AIDS hiv. In de tijd dat ik bij Arco Iris ministries was heb ik niet meegemaakt dat een kind hier erg veel hinder van had. Controle's zijn onmisbaar, wekelijks 4 a 5 uur uit bed om naar het grote ziekenhuis in Maputo te gaan. Ze gedragen zich als broertjes en zusjes, lachen en huilen, vechten en spelen samen. Dus ook ondeugende streken heb ik nog al eens in het Nederlands vermaand. (Engels spreken ze toch ook niet dus dan is NL net zo handig.:p) Ik heb zeer veel bewondering voor Corrie die dit werk inmiddels al 15 jaar doet en de cultuur voor een groot deel eigen heeft gemaakt. Alle ondersteuning is welkom, met name gebed, om vol te houden, de juiste keuzes te maken en met wijsheid alle mensen die dagelijks aankloppen te antwoorden of helpen. Praise be to God, Hij kent elke persoon met zijn/haar eigen verhaal. Hij kent ook de oplossing. Gelukkig maar. Ik ben blij dat ik alle verhalen in Zijn handen kan leggen en het weer los mag laten.

Voor het komende jaar is mijn plek er weer in Nederland, als juf in Den Haag. Wat de toekomst brengt; God knows. Ik wens jullie allemaal (alvast) Feliz Natal (blijde kerst) en een heel gelukkig, gezond 2016 toe!

Ik moet gaan, over 3 uur vertrekt het vliegtuig naar Istanbul en dan door naar Amsterdam.. Mam, no worries, I'm coming!

- dank voor Gods leiding en bescherming over de afgelopen 3,5 maanden. Ook voor de geestelijke/mentale ondersteuning door jullie heen!

- bid voor Corrie Ockhuysen die als enige Nederlandse het kindertehuis leidt. Voor de kinderen die het schooljaar over moeten doen en voor het ervaren van Gods vader en tegelijk moederliefde voor elk kind afzonderlijk!

Aankomst Mozambique

Dag Mamelodi, da-ag, da-ag, Metze Bopelo

Hallo allemaal!

Nog maar een paar dagen, dan zit de tijd in Metse Bopelo erop. Vandaag heb ik afscheid genomen van de kinderen. Een van de meisjes uit mijn klas: ‘Ik geef alleen een huge als je belooft terug te komen’. Tsja. Daar kan ik nu nog geen antwoord op geven! Langzamerhand komt het besef dat ik vertrek van uit deze oase in Mamelodi waar ik de afgelopen 2,5 maand heb geleerd, ontvangen en uitgedeeld. Au! Afscheid nemen is als een beetje sterven. Dat klopt in mijn geval wel. Het plan is om zaterdag te vertrekken en dan met twee Nederlanders meer van Zuid Afrika te zien, waaronder het Krugerpark en Kaapstad. Maar laat ik eerst vertellen wat er de afgelopen tijd allemaal is gebeurd. Laat ik beginnen bij een paar weken geleden ‘zeer leuk’ naar afgelopen dinsdag ‘zeer niet leuk’..

Eind oktober zijn de kinderen van de afterschool op kamp geweest. Op een natuurreservaat dichtbij Mamelodi, 2 kilometer van de doorgaande weg hebben de kinderen (en ik net zo!) genoten van een weekend weg. Elke dag stralend weer, activiteiten van ’s morgens 7 tot ’s avonds half 9 (en dan iedereen nog naar bed jagen..), bijbelstudie en nadenken over de ‘Heilige Geest’. Bijzonder om mee te maken dat dit onderwijs ook door kinderen wordt begrepen! Tijdens een worship avond waren veel kinderen open om over hun emoties zoals rouw te praten en het naar Jezus uit te spreken. Voor de kinderen was unaniem het zwembad het meest spectaculair. Hup, met kleren en al in het water! Spetteren, omduwen en natspuiten... dit weekend was water er vooral voor fun. Een nature walk en het zien van een kudde springbokken was een cadeautje.

Minder prettig was het toen ik mijn vulling verloor. Een enorm gat bleef achter en een plek wat irriteerde bij alles wat ik at of dronk. Ik werd prima geholpen door een tandarts die me nu uiteindelijk overtuigde dat een kroon noodzakelijk is zodra ik terug kom in Nederland. Ik blijf nog maar even hier denk ik.. :)

Tot slot. Afgelopen dinsdag ben ik naar de Mozambikaanse ambassade geweest om mijn een visum op te halen. Samen met een van de teamgenoten rijden we per auto naar Pretoria. In het hart van de stad met het uizicht op Nelson Mandela, zoeken we naar de juiste afslag. Het is 38 graden, geen werkende airco in de auto en mijn raam is open. Op mijn schoot m’n mobiel met navigatie. Er is veel verkeer op straat, in vier rijen staan auto’s te wachten voor het verkeerslicht, schots en scheef. Tussen de auto’s door lopen mannen drinken, ijs, zonnebrillen etc. te verkopen. Op dat moment schenk ik er geen aandacht aan. Totdat iemand zijn hand de auto insteekt, mijn telefoon van mijn schoot pakt, ‘thank you’ zegt en doorloopt. Wat?! Een moment ben ik perplex, schreeuw dan: ‘He stole my phone!’ en stap uit de auto. Ik zie ‘m voor me lopen, op z’n gemak tussen de auto’s door naar het trottoir. Ik ren, aarzel even wat te doen als ik achter hem sta want weet niet zeker of ik de goede persoon voor me heb. ‘Give back my phone!’ Hij draait zich om, ik zie schrik en herkenning in zijn ogen, en als een speer gaat hij er vandoor. Weer over de straat, kriskras tussen de auto’s door. Ik ren achter hem aan, totdat ik hem niet meer zie. Mensen in de auto kijken naar me, een oververhitte blanke in achtervolging. ‘Sorry ne’ hoor ik zeggen. Daar gaat mijn phone. Mijn foto’s. Mijn muziek. Mijn contactnummers. Mijn eigendom. Wat een brutaliteit! Pas in de auto bedenk ik me ik geen seconde aan mijn eigen veiligheid heb gedacht.

Dat was zeer niet leuk. Op de terugweg realiseerde ik me plotseling iets. God weet exact wat verontwaardiging inhoudt. Zonen en dochters van Hem zijn niet op de plek waar ze moeten zijn maar ver bij Hem vandaag, vaak zonder dat ze het weten. Ik was boos over wat gebeurde en ging af op mijn eerste ingeving om m’n telefoon terug te eisen. Hij had zelfs het leven van Zijn Zoon er voorover om mensen weer bij Zich te brengen. Het maakt me stil en met deze les kies ik ervoor de persoon te vergeven die mijn telefoon toe-eigende. Ik wil hou niet van bitterheid. Ik laat diefstal zeker niet weer gebeuren –op deze manier- . Tegelijk besef ik dat ook hij zo’n persoon is, niet op de plek waar hij zou moeten zijn.

De volgende dag ben ik aan de beurt om iets uit de bijbel te delen met de mensen van hospice. Patiënten die onder controle staan vanwege aids hiv of andere ernstige ziekten komen een middag voor lunch en een ‘bijbelmoment’. Ik vertel het ‘ik-pak-de-dief-met-mijn-phone’-verhaal en mijn verontwaardiging. (De liefde van) God is verontwaardigd over een leven wat zijn doel mist, in bezit is van iets of iemand anders. Hij faalt niet om Zijn liefde te tonen en een persoon terug te brengen naar Zijn hart. Slechts geopende oren en harten zijn nodig. Zelfs dat openen is voor Hem geen kunst!

Nog 1 dag ligt voor me. Ik ga niet naar het politiebureau vanwege de telefoon, geen tijd voor gedoe. Iemand van hier heeft een telefoon te leen voor me. Overmorgen ontmoet ik Nederlanders.. I am exited! Na het reizenmet henkom ik terug naar Johannesburg om door te vliegen naar Maputo.. door naar de volgende Afrikaanse avonturen in Mozambique!

Adios!

God is LIEFDE. Bidt en dank je mee?

• Dank voor de super gezegende tijd hier en alles wat ik mocht leren door doen, ervaren en zien. Voor Gods spreken op zoveel verschillende manieren!

• Bidt voor de volgende trip, meer een vakantie en de komende reis naar Mozambique. Voor veiligheid, goede gezondheid en een goede tijd met vrienden.

Update

Hallo allemaal! Er zijn inmiddels weer weken omgevlogen.. Tijd voor een update. Met mij gaat het goed, ik vind het fijn om in Mamelodi op verschillende manieren met lokale kinderen, jongeren en volwassenen om te gaan. Het is hier lekker warm, in de afgelopen tijd steeg de temperatuur verschillende keren naar 30-35 graden. Door de warmte kleuren de Jackaranda’s de straten al vroeg paars. In de afgelopen week ben ik voor het eerst verbrand. Het zwembad waar ik in de zon in slaap viel :o was ook omgeven door deze geurende bomen. Nog een paar weken dan zijn de kinderen uit grades 8-12 vrij na hun examens. Ook de kinderen van de afterschool komen met een rapport naar Metze. Omgekeerde wereld in vergelijking met NL.. we gaan op naar de zomer!

In de afgelopen weken heb ik verschillende keren worship of devotion met de kinderen uit de afterschool gedaan. De kinderen zijn erg gewend om simpelweg te kopiëren, de leraar zegt iets en ze zeggen het in koor na. Handig voor het aanleren van bijbeltekst van de week. Maar of ze het dan allemaal echt onthouden..? Ik zag het vandaag als DE uitdaging om iedereen actief te betrekken bij wat we leren tijdens devotion, net als elke vrijwilliger die hier voor de groep staat. Hoera voor coöperatieve werkvormen :)! Als er klassikaal een vraag gesteld wordt zijn er veel kinderen die niet durven te antwoorden. Ze komen uit scholen met groepen van 40-60 kinderen. De leraar heeft dan ‘fysieke methodes’ om zo’n menigte onder de duim te houden. Een fout antwoord geven kan beloont worden met een klap. Officieel is het verboden om kinderen te slaan maar zeker in de grote groepen (grade 1-7) gebeurd het regelmatig. In de afterschool wordt met het puntensysteem gestraft als dat nodig is. Niet luisteren? Geen punten, of minpunten zodat het lang duurt voordat je iets terugziet van je punten, in vorm van een cadeautje.

De vorige keer schreef ik over de drugministrie. Deze ochtenden maken telkens weer veel indruk op me. Samen met Team Challenge (afkicktraject) zijn we hier de afgelopen keren heen geweest. Deze jongens zijn zelf drugverslaafd geweest, in aanraking gekomen met Jezus en hierna begonnen aan een afkicktraject. Deze jongens komen in veel gevallen uit de buurt van Kaapstad, om de training in de buurt van Pretoria te volgen. Degene die ik gesproken heb waren daar gangster geweest. De tatooes met de namen van de gangs bevestigen dat. Drugshandel, je ‘gebied verdedigen’, wapens gebruiken om te vechten tegen andere gangs of de politie.. Stoere gasten met heel wat op hun kerfstok maar nu 180 graden omgedraaid; ‘on fire for Jesus’ en een groot verlangen anderen te vertellen hoe zij veranderd zijn. Wat zij met de jongeren in de extentions bespreken maakt indruk, ze weten precies hoe het is om je van drugs afhankelijk te voelen.

Vlak voor de voorjaarsvakantie was het erg warm. Met diverse spelletjes hadden de kinderen veel plezier, en de leiding niet minder. (zie foto’s) Tijdens deze vakantie week had ik de mogelijkheid om mee te doen aan een MMT (Mission Mobilisation Training) op de OM* basis. Op een hele (inter)actieve manier werden deelnemers in een week ‘opgeleid’ om alle info zelf weer door te geven. We zien een wereld die (op sommige plaatsen letterlijk) in brandt staat. Wat kunnen we doen behalve op afstand toekijken..? Tijdens de MMT werd ik me meer bewust hoe belangrijk het is om te bidden voor landen waar oorlog, honger en (christen)vervolging is. Hierin speelt de kerk een belangrijke rol. ‘Wakker’ zijn, bidden, uitzenden en financieel ondersteunen om zo Leven door te geven waar het nu nog niet is. De diverse simulaties waren indrukwekkend, even iets proeven van hoe het is om in de schoenen te staan van bijv. een vluchteling. Mocht je interesse hebben in zending/de wereldwijde kerk en ooit in Zuid Afrika zijn rond oktober of april, raad ik zeker aan de training te volgen!

*OM basis= Operatie Mobilisatie; wereldwijde zendingsorganisatie, op de basis zijn studenten uit de hele wereld aanwezig die 5 maanden training volgen om hierna uitgezonden te worden.

GOD IS LIEFDE.. bidt en dank je mee?

Dank voor Gods liefde die ik meer dan ooit in de afgelopen tijd heb ervaren. Dank voor alles wat ik leer. Dat Hij me heeft beschermd de afgelopen weken, ik gezond ben en het naar mijn zin heb hier.

Bid voor de tijd die nog voor me ligt, de komende trip eind november naar Mozambique, visum die ik hiervoor nog moet regelen.

Wie die laatste lag, lag die lekkerste!

Goeiedag, hoe gaan dit met jou? Hier gaan et nie slecht nie :) Met name op zondag in de kerk hoor ik veel Afrikaans. Ik vin et eensnaakse taal. Allé.. weer 'n update vanuit de warmte van Zuid Afrika! Het heeft alweer een paar weken niet meer geregend en om het terrein hier fris en groen te houden is de watersproeier onmisbaar. 's Middags is het regelmatig rond de 30 graden en de zomer moet nog komen.. lang leve koud water en zonnebrand!

Zoals beloofd, wat meer info over de ochtend activiteiten die er naast de after school plaatsvinden. Dinsdagochtend is er de drugsministrie. We gaan dan met een groep naar een arme wijk waar veel jongeren elkaar opzoeken om drugs te gebruiken, vooral roken. Het is vaak ook gevaarlijk spul, de drugs wordt wel gemengd met rattengif waardoor men nog sneller high kan worden. Afgelopen dinsdag kwam ik verschillendejongens en meidentegen die laveloos op de grond lagen. Met diegene die wat helderder zijn kan een gesprek aangegaan worden. Belangrijk hierin is om liefde uit te spreken en hoop te bieden. Vanuit Metze zijn er mensen die een afkick traject met hen aan willen gaan. Het is dan aan de jongeren om het telefoonnummer te bellen en hulp te zoeken. Spreken over de Bijbel en God gaat heel makkelijk. Ook bij mensen thuis in hun jacks. Veel geloven in het bestaan van de Heere Jezus, plus.. een kettinkje of afbeelding waar een bepaald gebed over uitgesproken is. Of de Bijbel lezen, naar de kerk gaan maar ooksangoma's (toverdokters) raad plegen. BijvoorbeeldRoos, 43 jaar, moeder en oma. Ze is vaak en ziek heeft dan ook rugpijn. Ze gaat met een fles water naar de kerk waar mensen bidden voor dit water. Als ze het vervolgens drinkt voeltze zich beter. 'Ik geloof hierin, kijk ik kan springen, zie zie!!' Het was bijna overtuigendtoen ze met een cola flesvol water in haar huisje stond te springen..

Op woensdag en vrijdagochtend gaan er 3 teams naar verschillende scholen.Het doel is om er te zijn voordiegene die meer willen leren over God en de Bijbel. De oudste (grade 11-13) komen hiervoor tijdens hun pauze in een leeg klaslokaal. Om beurten bereid iemand uit het team zich voor. Mijn eerste keer zit erop.. was gaaf om te doen!

Vorige week zaterdag heb ik voor het eerst de kinderclub meegemaakt zoals ie 'normaal' is. De keer ervoor regende het zoveel dat er minder kinderen kwamen, zo'n 30. Deze keer waren het er 88.. Het voelt een beetje als 'de filistijnen over u'. Er staat iemand bij de ingang om groepjes binnen te laten en niet alles in een keer.Het programma is eenvoudig: een uur spelen op het terrein; de schommel, trampoline en voetballenzijn voor de meeste al helemaal speciaal. Daarna zingen en uitleg, een principe of waarheid vanuit de BIjbel. Dan nog even spelen, inde rij voor een muffin of donut, per 10 kinderen vertrekken ze weer naar huis.

Naast de afterschool en bovengenoemde activiteitenis ook de food pick-up een belangrijk deel van het werk wat vanuit Metze gedaan wordt. Bijvoorbeeld die muffins en donuts, worden niet gekocht. Bijna dagelijks gaan er 2 auto's naar supermarkten in de buurt om producten op te halen die op/over de datum zijn. Een deel wordt gebruikt in de keuken hier, veel gaat er met de kinderen mee op donderdagmiddag en dan is er een deel wat het team kan gebruiken. Sushi, diversesoorten kaas en salades zijn er altijd in overvloed. Dat wordt door de mensen van hier niet veel gegeten.

De afgelopen 2 dagen waren vrij.. het was 'Heritageday', public holiday, een dag waarop Zuid Afrika viert dat ze een regenboog natie is. Verschillende culturen en stammen onderscheiden zich door hun kleding/zang/dans. Met name op scholen werd dit op woensdag feestelijk gevierd. Het was ook braai-dag :) dé specialiteit van Zuid Afrika! Samen met 4 andere meiden heb ik een berg beklommen. Het was een braai-tour om boven te komen zoop het heetst van de dag, maar zeker de moeite waard!

Adios!

God is MACHTIG! Dank en bid je mee?

- Dank voor het eten van de food-pickup wat beschikbaar is voor het project Aids Hope, God voorziet zo dat er telkens genoeg is!

- Bid voor jongeren die willen stoppen met drugsgebruik, voor de buurt waarin ze leven met veel uitzichtloosheid en bijgeloof. Bid voor wijsheid en energie voor het team, open gesprekkenzodatdegene met wie gesproken wordt de Heere Jezus als Verlosser en Vriend leren kennen.

All about.. 'After schoolclass'

Hallo fam, vrienden, collega's,etc etc..

Leuk leuk zoveel belangstellende, als ik de reacties lees! Graag praat ik jullie weer bij over het reilen en zeilen hier. Het is gaaf om onderdeel te zijn van een internationaal team christenenmet een passievoor kinderen! Elke dag weer is het de liefde totde Heere Jezus die nieuwe energie, creativiteit en wijsheid geeft om met de kids om te gaan en alle (on)zichtbare ellende die we tegen komen een plek te geven.Ik leer elke dag weer nieuwe dingen en geniet van alles wat 'anders' is..

• Bijvoorbeeld de taal. Ouwa! Ik kan er geen touw aan vastknopen. Maar metEngels komen we een heel eind. Al is dit voor mij een uitdaging om me zo uit te drukken wat ikzoveel snellerin het Nederlands zou doen. Top dat hier goede wifi verbinding is en ik af en toeper telefoon even achterelkaar door te kan ratelen over alle belevenissenhier.
• Ook het eten hier is anders.. heerlijk!Veel variatie aan groente en salade (yes!:)maar ook typisch Afrikaansegerechten worden door vrouwen uit de buurt in de grote keuken van hier gekookt. Zoals bijvoorbeeld'pap'. Het lijkt op dikke witte pudding, heeft geen smaak zonder een saus oid. Zware kost, ietswatzo ongeveer de hele dag je maag vult. Arme mensen eten dit vaak.
• En het weer.. is genieten! Elke ochtend begin ik de dag voor zover mogelijk buiten met mn Bijbel en ontbijtje in de prayergarden. Nee, lang niet gek dat het weer hier anders is:) Het is nog geen zomer dus er zijn koudere dagen, bijvoorbeeld vandaag. Maar ook dan is het prima weer om buiten te zijn inlange broek en vest.
• De kinderen zijn niet perce ' anders' dan deSchilderswijkse,maar hebben wel een bijzondere achtergrond. De afterschool bestaat uit 28 kinderen die allemaal geselcteerd zijn door maatschappelijk werkers op scholen om extra zorg te krijgen. Vanwege leerachterstand, maar in veel gevallen ook vanwege de thuissituatie;trauma's, grote armoede thuis of ouder(s)verloren vanwege AIDS. Er zijn een paar kinderen die deze ziekte zelf onder de leden hebben.Er werken hier verschillende OT's (speltherapeuten, logopedisten) die dmv spel, drama, muziek of beweging hen helpen om emoties een plek te geven. Ik ben hier nieuw, en dat kan ik merken..:)met name oudere kinderen laten zich niet zomaar door mij als nieuwe mulungu (blanke) teacher corrigeren. Deze week kreeg ikvan iemand met boze ogeneen hele redevoering in het Tswana over me heen, omdat ik haar teacher erbij riep toen ze over de tafel sprong en mijn reactie hierop totaal negeerde. Het leek erop dat ze wel wilde zien hoe ik zou reageren. Discipline, respect en goede manieren zijn hier fundamenteel, elke dag. In het gesprek mbv een van de Tswana sprekende begeleiding,ging het al lang niet meer over het tafelspringen, maar over 'disrespectfull behaviour'. Uiteindelijk bood ze haar excuses aan want puntenverliezen wil niemand hier.

Hoe ziet een doorsnee middag met de Afterschoolclass eruit? De kinderen krijgen als ze komen een warme lunch. Ben je klaar? vraag aan je teacher: 'May I be excused' voordat je van tafel gaat omeigen bord af te wassen, tanden te poetsen en een vitaminepil te slikken. Hierna spelen ze in de speeltoestellen, dansen met elkaar of voetballen- de jongens iig. Om 3 uur gaat de bel voor de devotion, zingen, bidden en het leren van een bijbeltekst. Hierbij worden belangrijke waarden geleerd. Zoals; Je bent een waardevol persoon want God heeft je gemaakt en Hij maakt geen fouten. Daarom, zorg goed voor jezelf: was jezelf, eet gezond, etc. De kinderen gaan hierna naar hun eigen class (leeftijdsgroep), praten na over het bijbelmoment en gaan aan hun huiswerk. Elke dag kunnen de kinderen 5 punten verdienenwanneer ze Engels spreken aan tafel, zichrespectvol gedragen en luisteren naar de leerkracht.Bij 50 of meer punten kun je een cadeautje uitkiezen. De teacher houdt ditdagelijks bij.Om kwart voor 5 gaat opnieuw de bel, tijd voor fruit en een shake. Om 5 uur vertrekt de bus naar extention 6-9, de armere wijken waar de meeste kids vandaan komen. Ik ben meegeweest deze week, was extrabegeleiding in de bus en geen bestuurder zoals eerder ik dacht.. Gelukkig maar :)

Samen met een Tswana en Zulusprekende teacher ben ik verantwoordelijk voor de jongste kids. Van hen neem ik de 2 oudste apart die extrabegeleiding met lezen in het Engels goed kunnen gebruiken. In de afgelopenweek heb ik aan de hand van een leesboekje(en OGO-invloeden;) thematisch gewerkt over eten koken in de keuken.Wat eet je graag, hoe noem je de handelingen die je doet bij het koken,de apparaten die je in de keuken kunt vinden? Was leerzaam, nietalleen voor de kinderen.. :)

Behalve de middagen Afterschool van ma t/m donderdag wordt er natuurlijk nog veel meer gedaan! Drugsministries, schoolministries, 'food-pick-ups', discipelship, kidsclub en mentoring.. De volgende keer zal ik daar meer over vertellen. O ja, ik heb ook nog vrije tijd :) Reuze gezellig, vanavond in de buurt uit eten met een aantal uit 't team.

Goed weekend verder, chapchap! (betekend zoiets als 'doei, groetjes, mazzel..')

Jenny

GOD IS GOED! Dank/bid je mee?

- Dank voor Zijn leiding hier, de invloed die Metze Bapelo heeft in de omgeving en betekend voor zoveel kinderen en mensen. Dat Hij hiermee Zijn Koninkrijk uitbreidt!

- Eindverantwoordelijke voor dit project zijn Nico en Alma. Er komt veel op hen af. Bidt dat ze trouw zullen zijn en op een goede manier met het team om blijven gaan in afhankelijkheid van de Heere Jezus.

Aankomst in Mamelodi

Yeah..! Het is lente! En een eerste verhaal vanuit Mamelodi.

Gisteren vertrok ik vanaf Schiphol, verrast door collega's die ik niet had verwacht en vrienden die me uitzwaaiden.Thanks a lot! Voelt wel heel speciaal om zo te vertrekken. De reis verliep redelijk voorspoedig.De eerste vlucht had veel vertraging maar na een sprintje op vliegveld Istanbul kon ik de volgende vlucht halen. Op het vliegveld'Joburg'staat Nico (teamleider) me op te wachten. Zoals Nico zegt: 'the weather is quite nice', rond 25 graden.

Onderwegpraathij me bij. Samen met zijn vrouw Elma is hij al 17 jaar werkzaam op het project. Aanwezig zijn een aantal long-termers, verder veel verloop van vrijwilligers. Mamelodi een dorp..? Niet bepaald. Een groot gebied met zo;n 1,3 miljoen inwoners. InNoord wonen met name zwartemensenin slams enin Zuid (waar ik nu verblijf) de meeste mensen in huisjes gebouwd door de overheid. De weg van Johannesburg, Pretoria naar Mamelodi is stoffig. Het gras langs de wegis geel bruin, het heeft al lang niet geregend.

Op het project Meetse Bopelo zijn zo'n 15 mensen werkzaam in allerlei verschillende ministries. Ik heb met veel van hen kennisgemaakt en iedereen komt uit een ander deel van de wereld.Sommige wonen op de compound, een aantal in de buurt in een eigen huis. Ik verblijf in een deel van het gebouw (zie foto) samen met 3 andere meiden. Vanmiddag kwamen de kinderen uit school voor lunch, huiswerkbegeleidingen 'Waterfight'- Ze vierden dat de lente vandaag is begonnen. Ik heb het totaal gemist, compleet knock out op mn bed gelegen.. maar nu weer helemaal fris. Wel even kennisgemaakt met het groepje kinderen waar ik de komende tijd ook (huiswerk)begeleider van zal zijn. Wordt een uitdaging de namen te onthouden.. 'Tsepang', 'Tnabiso' en 'Samkelo', ik breek mn hoofd over mogelijke ezelsbruggetje en mn tong over de 'kliks' in hun naam.Bijna alle kinderen spreken Engels. Daarnaast spreken ze noghun eigen talen. Na de devotional (bijbelmoment/zingen) en fruit worden de kinderen met een bus weer teruggebracht naar hun buurt. Volgende week dinsdag mag ik rijdenzag ik op en van de vele activiteitenschema's. PRAY dat dat goed gaat, zo'n reuzebus (in mijnogen)met stuur aan de rechterkant, waarschuwing dat verkeer 'interesting' is in Zuid Afrika..

Inmiddels is het aardedonker buiten, om half 6 begon het te schemeren. Er hangt een zware mariouana lucht buiten en nu ook binnen. Ik zal lekker slapen straks.. :p

Aftellen!

Hallo allemaal,

Lekker veilig thuis in m´n oude vertrouwde omgeving komt langzaam het besef van een naderend afscheid. Niet voor héél lang, maar toch.
De belangrijkste dingen voor de reis naar Zuid Afrika zijn geregeld. Alleen mijn koffer nog voor een groot deel inpakken. Over 6 dagen vertrek ik naar Mamelodi.

Interesse om het vervolg van deze 'Afrikaanse-avonturen-weblog' te volgen? Ik ben er zomaar vanuit gegaan. Zo niet, laat het gewoon weten!

groetjes,
Jenny